< Wróć
Przeżył niespełna 20 lat i należy do najmłodszych beatyfikowanych. Urodził się w 1883 roku we włoskim regionie Lacjum, w pobożnej rodzinie.
Gdy miał 8 lat przyjął I Komunię św. i odtąd regularnie ją przyjmował i służył do Mszy świętej.
Często udawał się z pielgrzymką do pobliskiego sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, którym opiekowali się Pasjoniści.
Mając 13 lat zapragnął wstąpić w ich szeregi, ale napotkał sprzeciw ojca. Także i koledzy chcieli odciągnąć go od zakonu.
Dnia 15 lutego 1899 r. po pokonaniu oporów ze strony rodziny rozpoczął nowicjat u Pasjonistów w Paliano, gdzie przyjął imię Grimoaldo od Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny.
Tym imieniem chciał uczcić św. Grimoalda, męczennika i patrona Pontecorvo, podkreślić miłość do Matki Bożej, która podczas ofiarowania Dzieciątka usłyszała słowa Symeona o czekającym Ją bólu.
W 1900 r. złożył śluby zakonne i rozpoczął studia teologiczne. Wiernie wypełniał Regułę swego zakonu, łącząc naukę z modlitwą , umartwieniem i dążeniem do doskonałości.
Życie Grimoaldo nacechowane było prostotą i pozornie nie różniło się od innych zakonników, ale każdy kto z nim przebywał, odczuwał jego głębokie zjednoczenie z Bogiem, które promieniowało na otoczenie.
Szczególną czcią otaczał Maryję Niepokalaną, modlił się przed Jej wizerunkiem na różańcu.
W stosunkach z otoczeniem cechował się usłużnością, dobrocią, łagodnością. Pod koniec października 1902 roku zachorował na zapalenie opon mózgowych. Śmierć przyszła 18 listopada 1902 r.
Wieść o jego świętości rozeszła się szybko, szczególnie we Włoszech i w diecezji Rochester w USA, gdzie żyło wielu jego rodaków, a dzięki łaskom i cudom, które przypisywano jego wstawiennictwu , jeszcze bardziej się umocniła.
Jan Paweł II dokonał beatyfikacji młodego Pasjonisty w 1995 r.
Wspomnienie liturgiczne – 18 listopada.