< Wróć
Chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem, który czyni nas dziećmi Bożymi i członkami Kościoła katolickiego.
Ale sam chrzest nie wystarczy. Dziecko Boże powinno się rozwijać ku pełni dojrzałości.
Sakramentem chrześcijańskiej dojrzałości jest bierzmowanie, w którym Chrystus udziela nam swojego Ducha Świętego.
Chrześcijaninem jest się w takim stopniu, w jakim uczestniczy się w życiu Chrystusa, do prowadzenia którego człowiek jest namaszczony Duchem Świętym.
Jest to Duch prawdy i Kościoła, Duch odwagi do dawania świadectwa, Duch odpowiedzialności za rozwój Kościoła, Duch obecności Chrystusa w świecie. Bierzmowanie, podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter.
Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz w życiu. Sakrament bierzmowania może i powinien przyjąć każdy ochrzczony. Aby godnie przyjąć sakrament, należy być w stanie łaski uświęcającej, odpowiednio przygotowanym i zdolnym do świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych.
Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem świętym czoła ochrzczonego wraz z włożeniem ręki przez szafarza (biskupa) i słowami:
„PRZYJMIJ ZNAMIĘ DARU DUCHA ŚWIĘTEGO”
Zaniedbanie przyjęcia tego sakramentu jest wielką stratą, utratą rozwoju do pełni, jaką zamierzył dla nas Bóg.
Świadkami bierzmowania z zasady powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy to jest niemożliwe, wówczas inni wierzący, bierzmowani i praktykujący katolicy, ale nie rodzice kandydata.
W czasie obrzędów sakramentu świadek kładzie prawą dłoń na ramieniu kandydata na znak, że będzie go wspierał radą w życiu zgodnym z wyznawaną wiarą.
Przygotowanie młodzieży odbywa się podczas specjalnych katechez urządzanych w parafii. Termin bierzmowania jest zmienny.