Bł. Dominik Barberi (1792 – 1849)

 

< Wróć

 

Włoch, kapłan, zwany apostołem zjednoczenia, prawie całe swoje życie poświecił, pracując w Anglii nad nawróceniem braci odłączonych; przyjął na łono Kościoła J. H. Newmana.

Nie zatrzymywał się nigdy w życiu. Nie stawiał ograniczeń Bożej Opatrzności.

Bóg prowadził go przez coraz to nowe rejony myśli ludzkiej, nowe zadania życiowe, nowe kraje.

Pozwalał się prowadzić bez względu na to, jak wiele trudu kosztowała go ta wędrówka. Cierpiał i przez to cierpienie wzrastał.

„Wola Boża stanowi jedyną, wyłączną regułę, do której powinniśmy się stosować.

Będziemy doskonali w tej mierze, w jakiej będziemy z tą Wolą zgodni”.

„Ten kto czyni wszystko, czego Bóg od niego żąda, jest bezwzględnie człowiekiem doskonałym według Serca Bożego.”

W języku polskim życie bł. Dominika jest opisane w książce, pt. „Apostoł zjednoczenia”

 

Wspomnienie liturgiczne 26 sierpnia.