Św. Gemma Galgani, dziewica – Ojcowie Pasjoniści

< Wróć

Przyszła na świat w roku 1878 w toskańskiej miejscowości Borgonuovo di Camigliano (Lukka, Włochy).

Od dzieciństwa lubiła rozważać mękę Jezusa Chrystusa. Prowadziła życie nieskazitelnie czyste i gorąco pragnęła znaleźć się w niebie.

Wcześnie osierocona, lecz otoczona opieką i miłością przez głęboko wierzącą rodzinę Gianninich,

poświęciła się Bogu, ślubując czystość i starając się kroczyć drogą doskonałości.

Miała szczególne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i Jezusa Ukrzyżowanego.

Obdarzona nadprzyrodzonymi darami, ofiarowała samą siebie Bogu w intencji nawrócenia grzeszników.

Bardzo chciała wstąpić do klasztoru Sióstr Pasjonistek Klauzurowych, ale na skutek różnych przeciwności nie zdołała zrealizować swojego pragnienia.

Gemma Galgani wyróżniała się jako przykład nadzwyczajnej świętości, jaką może osiągnąć człowiek żyjący w świecie.

Zmarła w Lukce, w Wielką Sobotę, 11 kwietnia 1903 roku.

Święta Gemma jest patronką Centrum Promocji Duchowości Pasyjnej, mającego swoją siedzibę w rawskim klasztorze Pasjonistów: swietagemma.pl

Obok zamieszczono zdjęcie obrazu namalowanego w 2017 roku przez Izabellę Sokal, czczonego w rawskim kościele Pasjonistów od 2018 roku.

Wspomnienie liturgiczne – 16 maja.

Podstawowa bibliografia:

D. Buszta CP, Święta Gemma, wyd. 2, Warszawa 2017.

M. Gonzalez CP, Nowenna do św. Gemmy Galgani, Warszawa 2015.

B. Izco CP, Święta Gemma. Nowenna i świadectwa, Rawa Mazowiecka-Warszawa 2020.

R.S. Pujsza CP (oprac.), Chwile modlitewne ze św. Gemmą Dziewicą z Lukki, Rawa Mazowiecka-Warszawa 2019.

R.S. Pujsza CP (oprac.), Modlimy się ze św. Gemmą Galgani Dziewicą z Lukki, Rawa Mazowiecka-Warszawa 2019.

św. G. Galgani, Autobiografia. Dziennik, wyd. 3, Warszawa 2017.

św. G. Galgani, Rozmowy z Jezusem, Rawa Mazowiecka-Warszawa (w przygotowaniu).

św. G. Galgani, Sam na sam z Jezusem, Kraków 2018.