- Przypominamy, że obowiązuje wakacyjny rozkład Mszy św.
- W sobotę 13 sierpnia po Mszy św. o g. 8.30 nabożeństwo do Św. Michała Archanioła, natomiast po Mszy św. wieczornej o 18.30 Procesja Fatimska wokół kościoła.
- Na podwórzu naszego Klasztoru zbieramy zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny na rzecz pomocy Kościołowi na wschodzie. Zbiórka potrwa do 9 sierpnia.
- Nowa edycja kursu przedmałżeńskiego dla narzeczonych planowana jest od połowy września b.r. w klasztorze. Prosimy narzeczonych o zapisywanie się mailowo na kurs. Bliższe informacje na stronie internetowej parafii.
- W przyszłą niedzielę po Mszach św., Komitet ustawodawczy „W obronie chrześcijan” zbierać będzie podpisy wyrażające poparcie społeczeństwa dla zmiany kodeksu karnego wprowadzającej odpowiedzialność karną za przeszkadzanie i utrudnianie sprawowania obrzędów religijnych, za wyszydzanie wiary i kościoła, za profanowanie obiektów kultu religijnego. Więcej informacji na ten temat w gablocie i stronie internetowej Parafii.
- Poświęcone obrazki św. Krzysztofa dla kierowców są wyłożone na stoliku z prasą katolicką po chórem.
- 15 sierpnia w poniedziałek będziemy obchodzić w naszym kościele Odpust z okazji Uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uroczysta Msza Św. odpustowa o g. 11.30. Serdecznie zapraszamy wszystkich wiernych służbę liturgiczną, asystę i dzieci.
- W intencji Śp. Czesława Marcjanika, Ewy Gąsiorowskiej, Zofii Majchrzak, zmarłych z naszych rodzin, Ojców i Braci Pasjonistów oraz Dobroczyńców naszego kościoła i klasztoru. Wieczny odpoczynek…
Obywatelski Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „W obronie chrześcijan”
Proponowane zmiany w kontekście treści obecnie obowiązujących przepisów kodeksu karnego
(USTAWA z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553)
Rozdział XXIV
Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania
Art. 195.
Obowiązujący przepis
- 1. Kto złośliwie przeszkadza publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
- 2. Tej samej karze podlega, kto złośliwie przeszkadza pogrzebowi, uroczystościom lub obrzędom żałobnym.
Przesłanka „złośliwości” w praktyce powoduje bezkarność za takie przestępstwo, bo trzeba ją udowodnić. Z drugiej strony osoby dopuszczające się takich czynów często tłumaczą się, że prezentują swój światopogląd a nie czynią tego złośliwie. W takich sytuacjach postępowania są umarzane.
Proponowana zmiana:
- 1. Kto przeszkadza publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto przeszkadza pogrzebowi, uroczystościom lub obrzędom żałobnym
W projekcie ustawy, osobie która zakłóca nabożeństwo, nie trzeba będzie już udowadniać, że czyniła to „złośliwie”. Odpowiedzialność będzie wprost za popełnienie określonego czynu.
Art. 196.
Obowiązujący przepis
Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Aktualna treść przestępstwa z art. 196 k.k. pochodzi z art. 5 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o ochronie wolności sumienia i wyznania, który z założenia służył do ograniczania i represjonowania osób wierzących, i stamtąd została przeniesiona do Kodeksu karnego z 1969 r., a następnie automatycznie przeniesiona do Kodeksu karnego z 1997 r. Jest oczywiste, że w okresie władzy komunistycznej dogmaty i obrzędy religijne nie mogły być chronione przed znieważaniem, ponieważ państwo w tamtych czasach intensywnie szerzyło ateizm, czego przejawem była tolerancja dla wyszydzania i znieważania dogmatów i obrzędów.W praktyce obecny zapis art. 196 oznacza, iż ukaranie za w.w. czynyjest znacznie utrudnione, bo wymaga aktywnej współpracy wiernych z organami ścigania. Niestety wierni z różnych względów często nie chcą zeznawać przeciwko agresywnym osobom. A więc brakuje w procesach osób potwierdzających przesłankę obrazy ich uczuć religijnych danym aktem wandalizmu. Więc w praktyce nie dochodzi do ukarania przestępstw z art. 196 k.k. Jest więc on w swej naturze przepisem martwym.
Proponowana zmiana:
- 1. Kto publicznie lży lub wyszydza kościół lub inny związek wyznaniowy o uregulowanej sytuacji prawnej, jego dogmaty lub obrzędy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto publicznie znieważa przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych|
Proponowana treść art. 196 k.k. opiera się na zapisach odpowiadającego mu art. 173 k.k. z 1932 r., a więc z czasów demokratycznego państwa Polskiego i znosi konieczność udowodnienia przesłanki obrazy uczuć religijnych a tym samym aktywnego uczestnictwa wiernych w procesie karnym. Wystarczający będzie fakt dokonania określonego czynu opisanego w art. 196.
Nowelizacja w/w art. Nie wnosi większych kar, bo nie chodzi w niej o surowsze karanie ale o bardziej skuteczne przepisy prawne, dzięki którym osoby popełniające przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania będą ponosić za nie odpowiedzialność karną. Nie będą więc działać bezkarnie jak ma to miejsce na podstawie obecnie obowiązujących przepisów.
Art. 27a.
Obowiązujący przepis – brak
Proponowany przepis:
Nie popełnia przestępstwa, kto wyraża przekonanie, ocenę lub opinię, związane z wyznawaną religią głoszoną przez kościół lub inny związek wyznaniowy o uregulowanej sytuacji prawnej, jeżeli nie stanowi to czynu zabronionego przeciwko wolności sumienia i wyznania lub publicznego nawoływania do popełnienia przestępstwa lub pochwały jego popełnienia.
Coraz częściej osoby wyrażające swoje poglądy oparte na religii chrześcijańskiej, są atakowane, represjonowane i karane, a przez to pozbawiane prawa do swobody wypowiedzi w zakresie wolności sumienia i wyznania.Zgodnie z projektem, nie będzie przestępstwem publiczne wyrażanie przekonań lub opinii związanych z wyznawaną religią, pod warunkiem iż nie godzą one w porządek prawny lub wolność sumienia i wyznania innych osób.